Ένα σώμα Σ1 ηρεμεί σε λείο
οριζόντιο επίπεδο δεμένο στο άκρο ιδανικού ελατηρίου σταθεράς k, με φυσικό μήκος l0. Εκτρέπουμε το
σώμα προς τα δεξιά κατά d και αφήνοντάς το να κινηθεί, παρατηρούμε ότι η
μέγιστη επιτάχυνση που αποκτά, έχει μέτρο α0.
i) Επαναλαμβάνουμε την ίδια
διαδικασία, αλλά τώρα τοποθετούμε πάνω στο σώμα Σ1, ένα δεύτερο σώμα
Σ2, όπως στο μεσαίο σχήμα και παρατηρούμε ότι για την ίδια αρχική
απομάκρυνση d, οριακά δεν υπάρχει ολίσθηση και τα δυο σώματα κινούνται μαζί. Η
μέγιστη επιτάχυνση που αποκτά τώρα το σώμα Σ1 έχει μέτρο:
α) α1 < α0, β) α1
= α0, γ) α1 >
α0.
ii) Αυξάνουμε την αρχική απομάκρυνση σε d1= 4d/3 και αφήνουμε το
σύστημα των σωμάτων να κινηθεί. Αν ο συντελεστής οριακής στατικής τριβής μεταξύ
των δύο σωμάτων είναι ίσος με τον συντελεστή τριβής ολίσθησης, ενώ m1=2m2,
τότε:
a) Η αρχική επιτάχυνση του σώματος Σ2 έχει μέτρο:
α) α2 < α0,
β) α2 = α0,
γ) α2 > α0.
b) Η αρχική επιτάχυνση που αποκτά το
σώμα Σ1 έχει μέτρο:
α) α΄1 < α0, β) α΄1
= α0, γ) α΄1 > α0.
iii) Να εξηγήσετε γιατί στην τελευταία περίπτωση, τελικά το σύστημα θα
εκτελέσει μια ΑΑΤ με ενέργεια ταλάντωσης μικρότερη από



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου